หนี้เสน่หา

แม่จ๋าลูกซานกลับมาเหมือนคนไข้หนัก
หากลูกเป็นนกก็คงปีกหัก
ต้องการพักรักษาแผลใจ
อภัยลูกสักหนที่ลูกปล่อยตนหลงความรักใคร่
กว่าจะรู้ก็สายเกินไป
ถูกกิ่งรักปักใจให้ปวดร้าวปวดร้าว

แม่จ๋าลูกซานกลับมารับคําว่ากล่าว
แต่ลูกอยากถามถึงความก่อนเก่า
เมื่อวัยสาวแม่เคยคิดฆ่าใครบ้างไหม
ฆ่าด้วยความเสน่หา
เหมือนลูกถูกฆ่าด้วยความรักใคร่
ถ้าไม่เคยลูกนี้ชื่นใจแต่ถ้าเคยแล้วไป
ลูกขอใช้หนี้เวรแทนคุณ

แม่จ๋าลูกซานกลับมารับคําว่ากล่าว
แต่ลูกอยากถามถึงความก่อนเก่า
เมื่อวัยสาวแม่เคยคิดฆ่าใครบ้างไหม
ฆ่าด้วยความเสน่หา
เหมือนลูกถูกฆ่าด้วยความรักใคร่
ถ้าไม่เคยลูกนี้ชื่นใจแต่ถ้าเคยแล้วไป
ลูกขอใช้หนี้เวรแทนคุณ