Hartines Saites

Βαριές κουβέντες μα ο τόπος ελαφρύς.
Παλιό γραμμόφωνο διαβάζει τη ζωή σου.
Φώτα χλωμά, φτηνό ρακί
που ηρεμούν και ξεθωριάζουν την οργή σου.

Και είμαι εγώ και είσαι εσύ
και μοιάζουμε με χάρτινες σαΐτες,
που έχουν καρφώσει για καλά
στην οροφή του σινεμά,
κάποιοι αλήτες,
που έχουν καρφώσει για καλά
κάποιοι αλήτες.

Μοιάζεις μπαρούτι που το λύγισε η βροχή
και ξέρεις βρέχει δυνατά τούτες τις ώρες
κι όσοι αγαπούν, τόσοι μισούν,
άμα δε μάθουν να παλεύουν με τις μπόρες.

Και είμαι εγώ και είσαι εσύ
και μοιάζουμε με χάρτινες σαΐτες,
που έχουν καρφώσει για καλά,
στην οροφή του σινεμά,
κάποιοι αλήτες,
που έχουν καρφώσει για καλά
κάποιοι αλήτες.

Στενεύει η μέρα και το πέρασμα στενό,
σαν καρβουνιάρικο σαλπάρει από το Λαύριο.
Τζάμπα μαγκιά, φτηνή πουστιά
πουλάω σήμερα για να τη βγάλω αύριο.

Μα μη φοβάσαι σε προσέχει ο θεός.
Σου 'χει κρατήσει για το μέλλον σου καβάντζα.
Όμως θα τρέμεις μια ζωή
μη σου ξεπλύνουνε τα όνειρα στη λάντζα.

Και είμαι εγώ και είσαι εσύ
και μοιάζουμε με χάρτινες σαΐτες,
που έχουν καρφώσει για καλά,
στην οροφή του σινεμά,
κάποιοι αλήτες,
που έχουν καρφώσει για καλά
κάποιοι αλήτες.