Klostes

Κλωστέσ κρατάνε και κινούμαι σε μια ξύλινη σχεδία
Κλωστέσ διάφανεσ στο χρώμα τησ σκιάσ
Ο χρόνοσ σκόρπισε λουλούδια τι ειρωνεία
Ίδια τα δώρα του χαμού και τησ χαράσ

Κλωστέσ κρατάνε και κινούμαι σ' ένα ξέφωτο που τρίζει
Από το φωσ που εξατμίζει τη δροσιά
Θυμάμαι μου 'χεσ πει “η δύναμη κοστίζει"
Όμωσ κοστίζει πιο πολύ μια αγκαλιά

Κλωστέσ τα σύνορα του κόσμου
Κλωστέσ ο φόβοσ κι ο θυμόσ μου

Κλωστέσ κρατάνε και κινούμαι σε μια χώρα που επιπλέει
Με επιβάτεσ παραμύθια και θεούσ
Κρατώντασ γύφτικο ζουρνά στήνει καρτέρι
Να μασ μαγέψει με τησ κίρκησ τουσ λυγμούσ

Κλωστέσ τα σύνορο του κόσμου
Κλωστέσ ο φόβοσ κι ο θυμόσ μου

Κλωστέσ σπασμένεσ που χορεύουν σαν νιφάδεσ
Στουσ ώμουσ κάτι που με καίει σαν πληγή
Τώρα δεν έχω μυστικά και δε φοβάμαι
Τώρα μπορώ να περπατήσω όλη τη γη