Мәдина

Асып - тасып жүр едім, жолықтың  маған.
Көзімді алмай  тұрдым, өзгеріп ғалам.
Нәзік жүрек сендегі,
Ғашық жүрек мендегі.
Жанып - күйді, айлы түнге алмай сыя.

Қайырмасы:
Мәдина,
Нұр көзің.
Іздегенім,
Жаным сен.
Сенсіз дүние мына,
Дүние мына,
Есте қалмас күндер жай ғана,
Ессіз жүрегіме сен дауа!


Өміріме гүл болып, егілесің,
Бесігіңді тербетіп мені күтесің.
Ата анамды жайнатып,
Ұл - қызымды орнатып,
Қарсы алатын мені жылы ұя.