Semeari

Seme, ezarri bainauk dudazko trantzean
Kantatzerat noakik, pena bihotzean
Esperantzaz beteak ginenak artean
Hire azken aldiko berriak hartzean
Hotz ikara ilun bat sartu duk etxean

Diru eskasia duk eman estakuru
Ekarriko ote dauk sekulan sosegu?
Pausarik hartu gabe uda eta negu
Zer egiteko dituk horrenbertze diru?
Gutiagorekilan biziak gaituk gu

Hemen hintzan denboran hi hintzan lehena
Diruaz gutienik axola huena
Amodioz eginik lanik gogorrena
Ama batek sor diron ume zintzoena
Arrokaren gainean bizi hindaikena

Laster ezkontzeko zaik haurride gaztena
Bertzen bien ondotik daramagutena
Amari errex jauxten zaiok hasperena
Gure etxean sendi duk uda azkena
Hi haiz uda berria ekar hezokena

Ekar dezokek bainan ez utzi gerora
Diruaren dirdiran ez hadila zora
Orai haizela gazte ekar zak gogora
Landu gabe utzirik sobera denbora
Baratzerik onena ez bailaike lora

Bainan ez nikek nahi, o seme maitea
Desafia dezakan kontraka haizea
Sort-etxearen karga bortxarat hartzea
Hobe baituk hi baino etxea galtzea
Nahiz tristea izan gure zahartzea

Entzutean etxeko agoni-ezkila
Bihotzaren bakea non aurki? Non bila?
Ganbarak hutsak eta sukalde ixila
Biziaren arbola betikotzat hila
Hori ikusi gabe lurperat nadila!

Bainan, seme, nik hitan badiat fedea
Kartsuki hartzen baituk hik eginbidea
Amodioz entzunik aitaren galdea
Behingotzat hor utziz Amerikaldea
Bilatuko dukala etxeko bidea

Semea, urrundurik sosaren peskizan
Agertzen duk zer aita erromesa nizan
Zintzoki jarraik hadi hi hire bizitzan
Ni baino aita hobe izaiteko gisan
Hire semeak ez dezan joaiterik izan