Marianna

Marianna od tygodnia
Już żyje jak we śnie
Na brzeg wybiega co dnia
Wygląda w siną mgłę

Wygląda w każdy ranek
Czy żagiel widać już
Czy jedzie jej kochane
Marynarz modrych mórz

Skronie biją jej jak młoty
Płonie w sercu ciemna krew
Ach pamięta te pieszczoty
I pamięta jego śpiew

Marianna ach Mariana
Ta cudna panna
Upaja moje oczy
I zmysły mroczy

Kto ujrzał cię Marianno
Ten tobą jest pijany
Szczęśliwy ten wybrany
Co posiadł cię

W srebrzysty biały ranek
Z liliowej dali zórz
Przyjechał jej kochanek
Marynarz modrych mórz

I przywiózł w podarunku
Nad pereł droższy dar
Szaleństwo pocałunków
I krwi czerwonej żar

Potem w nocy w knajpie starej
Gdy z nią tańczył a na wtór
Rozszalały się gitary
Marynarzy śpiewał chór

Marianna ach Mariana
Ta cudna panna
Upaja moje oczy
I zmysły mroczy

Kto ujrzał cię Marianno
Ten tobą jest pijany
Szczęśliwy ten wybrany
Co posiadł cię

W srebrzysty biały ranek
W liliową oddal zórz
Odjechał jej kochanek
Marynarz modrych mórz

I zabrał na swą drogę
Na morza siny kres
Spłakana smutną perłę
Jej serce pełne łez

Wyglądała długo z brzegu
Wyglądała w siną dal
W dali okręt niknął w biegu
U stop łkały szumy fal

Marianna ach Mariana
Ta cudna panna
Upaja moje oczy
I zmysły mroczy

Kto ujrzał cię Marianno
Ten tobą jest pijany
Szczęśliwy ten wybrany
Co posiadł cię