Mimoza

Czemu dzisiaj ma pani ta
Śmiech tajemniczy
Wzrok pełen słodyczy
Bo Don José coraz czulsze
Śle do niej spojrzenia
Nie bądźże z kamienia
Dała mu więc słowo
Że w tę noc majową
Spełni tajne jego sny
Chwila tam i z bliska
Już srebrzyście błyska
Rosa
I kwitnąca drży

Mimoza mimoza

Księżyc sieje czary
Słychać płacz gitary
Cicho brzmi canzona
Czuła rozmarzona
I upaja jak narkoza

Mimoza mimoza

I wybiegła z lęku drżąca
Na przechadzkę nocną
Serce puka mocno
W niepamięci w zachwyceniu
Myśli jej się mącą
Tak upajająco
Nie chciej mojej zguby
Czemuś ty o luby
Kwiatów łoże usłał nam
Na puszystym złocie
W srebrnym lśni migocie
Rosa
I do pieszczot rwie

Mimoza mimoza

Jakże się położę
Na to kwietne łoże
Zlituj się ja zgniotę
Te gałązki złote
Po coś zrywał miły José

Mimozę mimozę

Co tam było nie wypowie
Żadna ludzka mowa
Chyba noc majowa
Chyba słowik
Co miłośnie z pobliskiego drzewa
Aż do świtu śpiewał

Księżyc w chmurach skryty
Co na twarz Anity
Z góry zerkał cały czas
Pytaj się miesiąca
Również powie drżąca
Rosa
Lecz najlepiej wie

Mimoza mimoza

Stratowana cała
Miazga z niej została
Jakby tabun koni
Galopował po niej
Tak z poezji wyszła proza

Mimoza mimoza