Vurgunum
Murat Göğebakan
Artık kimse için bir sokakta bayılmam Defalarca kırsalarda hiç kimseye darılmam Hatrı kalır sol yanımın vicdanımla savaşmam Kursagımda kalır hisler bir kadınla anılmam Bütün çabalarım boşa çıktığından Her seferde yenilipte başa sardığımdan Bi ihtimale, bi ihtimale sarılmaktan Bütün hislerimi onun için harcamaktan Savaşacak gücüm kalmadı artık Kabul ediyorum yenilgiyi zaten Sana sığınamam bi daha mı? Hayır Daha gülemeden ağlattın zaten Kurtulupta dostlarıma sarılmayı denedim Ne yüzüm ne gücüm var Bi gece sokağında kendimi yakabilirim Hep bi dert hep oyunlar Neyi anlatayım kendimi vurabilirim Sebep çok hep yalanlar Bi gece aklımı yer böyle çıldırabilirim Sensiz yapamam (Sen, ben ve silahım he?) Çare ara cane durma bi çoğumuz yaralıyız Ölümden bi kaç adımdan ötesinde var paradise Günahlarım Jenga gibi biriktikçe delirdim O mahalle köşesinde bi çok kurşun erittim Yapışmış yakamıza gayri meşru sorunlar Kurtulmayı denedikçe eksiliyor çoçuklar Karakolda ifadeler, sokaklarda şarkılar Yaşadıkça dahiliz bu hayat denen oyuna Çoçukluktan bileğimde kelepçeler var benim O yüzden bütün bu şehir bana gelir dar bebek Her gecenin sabahında bi mahkemem var Benim gecelerim uzun biton sıkıntımız var bebek Bu mahalle (mahalle) yükümüzü verip sırtımıza yürü dedi bulamadık bi yolunu cane (cane) Sana sorun gibi gözüküyor biliyorum belimdeki bana çözüm sana olur sadece bahane Kurşun namluya sürülmüş halde Arada aklıma geliyosun sen de (sen de) Mahalle (mahalle) yükümüzü verip sırtımıza yürü dedi bulamadık bi yolunu cane (cane) Sana sorun gibi gözüküyor biliyorum belimdeki bana çözüm sana olur sadece bahane Kurşun namluya sürülmüş halde Arada aklıma geliyosun sen de (sen de) (Ner'desin) (Ya, Etki on the track)