Mara Beboos

مرا ببوس
مرا ببوس
برای آخرین بار
تو را خدانگهدار
که میروم به سوی سرنوشت
بهار ما گذشته
گذشته ها گذشته
منم به جستجوی سرنوشت

در میان طوفان هم پیمان با قایقران ها
گذشته از جان باید بگذشت از طوفان ها
به نیمه شب ها دارم با یارم پیمان ها
که برفروزم آتش ها در کوهستانها، آه
شب سیاه سفر کنم
ز تیره راه گذر کنم
نگه کن ای گلِ من
سرشک غم به دامن
برای من میفکن

دختر زیبا، امشب بر تو مهمانم
در پیش تو می مانم
تا لب بگذاری بر لب من
دخترِ زیبا، از برق نگاه تو
اشک بی گناه تو
روشن سازد یک امشب من

ستاره مُرد سپیده دم
چو یک سرشک ماتم
نهاده دیده بر هم
میان پرنیان غنوده بود
به آخرین نگاهش نگاه بی گناهش
سرود واپسین سروده بود

خیز که من از این پس، دل در راهی دیگر دارم
به راه دیگر، شوری دیگر در سر دارم
ز صبح روشن، باید اکنون دل بردارم
که عهد خونین، با صبحی روشن تر دارم، آه
به روی او نگاه من
نگاه او به راه من
فرشتگان زیبا
به ماتم گل ما
در آسمان هم آوا

دختر زیبا، چشمان سیه بگشا
با روی بهشت آسا
بنگر رخسارم یک بار دیگر