Wyznawcy Orła

Tarcza przy tarczy w zwartym szeregu podąża w bój słowiański ród
Wojaków Kraka wierne zastępy celem ich wojenny trud
Tatuaż zdobi ich nagie piersi a wokół nich rozbrzmiewa bór
Kroczą Orlici idą ku Ślęży ukrytej pośród deszczowych chmur

Tarcza przy tarczy kroczą Orlici
Krwistą pożogą znaczą swój ślad
Wzlećcie nad chmury
A legnie u stóp świat

Ze szczytu bije ognista łuna znak że już dziś nadejdzie wróg
Krwiożerczych armii zbliża się horda paląc i tnąc słowiański lud
Do wszystkich wojów posłano wici głębię ich serc rozpala gniew
Zastąpią drogę wrogom Orlici za gwałt i zbrodnię popłynie krew

Tarcza przy tarczy stoją Orlici
Jasne ich włosy rozwiewa wiatr
Błękitne niebo nad polem bitwy
Zatrutej strzały nie trafił jad

Wyznawcy Orła wznieśli przysięgę że nie ustąpią choćby na krok
I prędzej wszyscy w walce polegną niźli by ziemię zniewolił mrok
Gdy na przełęczy zwarły się miecze rozerwał strach przywódcy głos
Wśród wielkiej wrzawy nie brano jeńców i całą hordę spotkał ten los

Tarcza przy tarczy kroczą zwycięzcy
W oddali słychać odgłosy trąb
W szkarłacie stanic Orzeł się bieli
Księżyc oświetla zwycięzców krąg