มนต์รักดอกคำใต้
หยาด นภาลัย
4:12ลำน้ำพองล้นนองรินหลั่ง สองฝั่งสะพรั่งด้วยมวลพฤกษา น้ำหลากงามยามแลเพลินตา เบิ่งท้องนา สาวบ้านป่างามพริ้งละออ โอสาวเอยไผเลยงามเท่า ขอเว้า กับเจ้าสักคำได่บ่ หรือว่านางมีชายคอยรอ หากสาวบ่ สิพะนอมิสร้างราคิน โอ้น้ำพองคลองสวรรค์ บุพเพเสกสรรค์บรรดาลให้มาเยือนถิ่น อยากอยู่ร่วมหอร่วมปลูกปอไถนาทำกิน ร่วมฝันจนวันสูญสิ้น ฮักยุพินจนสิ้นลมปราณ อันน้ำพองของดินถิ่นแคว้น ขอนแก่น เมืองแคนแห่งแดนอิสาน ถึงสิไกลดวงใจไปนาน ข้อยสาบาน ใจฮักมั่นบ่ลืมบ่ลืม อันน้ำพองของดินถิ่นแคว้น ขอนแก่น เมืองแคนแห่งแดนอิสาน ถึงสิไกลดวงใจไปนาน ข้อยสาบาน ใจฮักมั่นบ่ลืม บ่ลืม