Nasza Klasa '92

Osiągnęliśmy dojrzałość
Zajmujemy stanowiska
Co się zżarło i wychlało
Na zmęczonych puchnie pyskach
Cośmy pozapominali
Zostawiło w oczach pustkę
Żar zwycięstwa nas wypalił
Jak karabinową łuskę
Jak karabinową łuskę

Rysiek wreszcie umył ręce
Dotąd czarne po drukarni
Procesuje się zawzięcie
O nagłówek "Solidarni"
Julek grać nie umiał w piłkę
Zwali go - "pryszczata menda"
Taktyki ujawnił żyłkę
W otoczeniu Prezydenta
W otoczeniu Prezydenta

Kopnął źle, wszedł do rezerwy
Ale nawet z ławki - kopie
Nie zawiodą Julka nerwy
W Zjednoczonej Europie
Ela żyje nawet nieźle
Co rok jeździ do Nepalu
Przekazuje, co przywiezie
Przetrwa z tego, co odpalą
Przetrwa z tego, co odpalą

Lena wyszła nieszczęśliwie
Za bezwzględne beztalencie
Co się dziesięć lat nią żywi
Lena urok ma i wzięcie
Zdzich uczciwie robi pieniądz
Więc nerwice ma i wrzody
Ale mu zazdrości Henio
Niezadbany, zły i głodny

Za wzór zawsze robił Henio
Odrzucania trefnych ofert
Znał Pascala i Montaigne'a
Etyki był filozofem
Z tej zazdrości i z tej złości
Znów dziś robi za wyrocznię
Etykę mu cel uprościł
Zniszczy Zdzicha zanim spocznie
Zniszczy Zdzicha zanim spocznie

W sumie przyszłościowy rocznik
W wiek XXI-wszy wchodzi
Dzieci Marca, Grudnia, stoczni
Chrzestni bólów przy porodzie
Kajam się za wstyd i gorycz
Za niewyważenie racji
Więc ze skruchą i pokorą
Uzupełniam obserwacje
Uzupełniam obserwacje

Irka z Jurkiem gdzieś ugrzęźli
Na wsi krytej eternitem
Pewnie się nie odnaleźli
W Trzeciej Rzeczypospolitej
Zbyszek, Romek, Anka, Paweł
Są tak prawi, że aż łyso
I czym żyją, nie wiem nawet
Więc i nie ma o czym pisać
Więc i nie ma o czym pisać