Mudasu Suriyaney

முண்டாசு சூரியனே
முக்குலத்தில் மூத்தவனே
தேயாத சந்திரனே
தேர் போல நின்னவனே
நூறு தல முறையா ஊராளும் குலமே
வீர பரம்பரைக்கு வித்தான இனமே
வீச்சருவா சாமி
இது வேலு கம்பு பூமி
கத்தி தீட்ட வந்தா உன் நெஞ்செடுத்து காமி

முண்டாசு சூரியனே
முக்குலத்தில் மூத்தவனே
தேயாத சந்திரனே
தேர் போல நின்னவனே

மானமுள்ள வீரமுள்ள வம்சம் வருதையா
அட மறையாத சூரியனின் அம்சம் வருதையா
வெட்டருவா விரலிருக்கும் சிங்கம் வருதையா
எங்க தன்மானம் காத்து நிக்கும் தங்கம் வருதையா

எட்டு பட்டி சனத்துக்கும் சாமி போலடா
அய்யா நிழலு கூட சாஞ்சதுள்ள பூமி மேலடா
நீ தல குனிஞ்சு யாரும் பார்த்ததில்ல
உங்க தல நிமிர்ந்து நாங்க பார்த்ததில்ல

வீச்சருவா சாமி
இது வேலு கம்பு பூமி
கத்தி தீட்ட வந்தா உன் நெஞ்செடுத்து காமி

அள்ளி அள்ளி கொடுத்ததில்லே சிவந்த கையடா
இது அருவாள தூக்கி நின்ன அய்யனாருடா
கம்ப கூழு குடிக்கும் ஒரு கடவுள் ஏதுடா
அத எங்க ஊரு எல்ல குள்ள வந்து பாரடா

நம்ம வம்சத்துல ஒருத்தன் கூட கோழை இல்ல டா
அய்யா வாழும் மண்ணுல யாரும் இங்கே ஏழை இல்லடா
இது பரம்பரைய அள்ளி தந்த வானம்
ஏழு தலைமுறையா வாழ்ந்து வரும் மானம்

வீச்சருவா சாமி
இது வேலு கம்பு பூமி
கத்தி தீட்ட வந்தா உன் நெஞ்செடுத்து காமி

முண்டாசு சூரியனே
முக்குலத்தில் மூத்தவனே
தேயாத சந்திரனே
தேர் போல நின்னவனே
நூறு தல முறையா ஊராளும் குலமே
வீர பரம்பரைக்கு வித்தான இனமே
வீச்சருவா சாமி
இது வேலு கம்பு பூமி
கத்தி தீட்ட வந்தா உன் நெஞ்செடுத்து காமி