Rosa
Kathia
2:53Głębokie mam w pamięci rysy świetliste padam znów z nóg Oddycham milionem oddechów ja niebo i morze i ląd Od zawsze wpuszczam w głąb korzenie odrzucam każdy wzrok Choć wieje ja jestem blisko siebie Przeżyje każdy sztorm Bardziej się nie da być Człowiekiem niż wtedy gdy rysuje ciszę wiatr na sto metrów Myśl się pojawia i calutki wiat Twój Sprowadzony do tego momentu Do tego momentu A może oddam to oddam to co mam nie stracę nic Co tworzy mnie Od zawsze wpuszczam w głąb korzenie pokocham każdy błąd Chodź nie wiem Opowiem teraz siebie Przeżyje każdy sztorm Bardziej się nie da być Człowiekiem niż wtedy gdy rysuje ciszę wiatr na sto metrów Myśl się pojawia i calutki wiat twój Sprowadzony do tego momentu Do tego momentu Cały świat tu Cały świat Twój Cały świat tu Cały świat Twój Postój jeszcze w tym czuciu