ชายชรา

ท่ามกลางขุนเขาที่สูงเสียดฟ้า
มีชายชราก้มหน้าทำงาน
ตัดไม้ท่อนน้อยเอามาเผาถ่าน
หอบถ่อสังขารที่ชักร่วงโรย
โหยหิว หิวโหย โรยแรง

เมื่อดวงอาทิตย์สาดส่องจากฟ้า
แผดเผากายาของแก่ไหม้ดำ
ดวงตาสีเลือดของแกแดงก่ำ
มันบ่งมันย้ำถึงความอดทน
ค้นหา ค้นหา หนทาง

เมื่อครั้งยังหนุ่มร่างกายล้ำสัน
แข็งแรงกำยำตรากตรำงานมา
ผ่านวัยชีวิตแก่เฒ่าฟันฝ่า
รอรับชะตาที่ต้องเป็นไป
สังขาร สังขาร ร่วงโรย

เมฆดำลอยเด่นแลเห็นเต็มฟ้า
วันชายชราลงนอนเหยียดยาว
ลมหายใจสะท้อนแผ่วผ่าว
เมื่อใกล้ถึงคราวหมดเชื้อธาตุไฟ
ยังแว่วเสียงฝากจากปากก่อนตาย
ว่าใครเล่าใครช่วยพัดไฟฟืน
มองหา มองหา ไร้คน

ควันดำเป็นตอนขึ้นท่วมท้องฟ้า
ร่างชายชราลงนอนเหยียดยาว
ถ่านในเตาที่ร้อนผะผ่าว
เมื่อล่วงลุคราวชีวิตสิ้นไป
ไร้คนสุมฟืนเผาศพก่อนตาย
เหลือทิ้งเอาไว้เพียงเศษธุลี
ล้มหาย ลืมหาย ลืมชายชรา

ควันดำเป็นตอนขึ้นท่วมท้องฟ้า
ร่างชายชราลงนอนเหยียดยาว
ถ่านในเตาที่ร้อนผะผ่าว
เมื่อล่วงลุราวชีวิตสิ้นไป
ไร้คนสุมฟืนเผาศพก่อนตาย
เหลือทิ้งเอาไว้เพียงเศษธุลี
ล้มหาย ลืมหาย ลืมชายชรา