หักใจไม่คิด
กุ้ง กิตติคุณ เชียรสงค์
3:13พลิ้วพลิ้วพล้อยลอยลมลู่สู่พื้นธารกว้าง ร่วงลาร้างดังจิตใจคว้าง ลอยตามหวามหวิวอารมณ์ โถพอใบเก่าก็ทิ้งเจ้าลงเคล้าโลกตรม ดูแล้วมันขื่นมันขมใบไม้ค่อยจมจูบน้ำ ฉันนี่คล้ายใบไม้ไฉนนั่นหนา ชีวิตถึงคราไร้ค่าดูโลกร้างราอาธรรม รอเวรเดนตายเลวร้ายรับเคราะห์กรรม ใบไม้พรำฉันเซปักปำ คว่ำลงซบซมจนโศกครวญ รักเอ๋ยรักพอประจักษ์ก็มักจะเศร้า ก่อนเคยเคล้าคลอสุขโลมเล้า เมาปราณหวานรักรัญจวน ฉันยังจำได้ใบไม้ร่วงโลมโฉมหน้านวล วันนั้นเราสุขเราสรวลชีวิตชื่นชวนดื่มฝัน ฉันลูบไล้ใบไม้ตามผมพุ่มพวง ความรักเหมือนใบไม้ร่วง รักพรากหลอนลวงชีวัน รอยกรรมอำพรางจึงร้างลานิรันดร์ ความรักนั้นฉันตายจากมัน ดั่งใบไม้พลันลาร่วงโรย ฉันลูบไล้ใบไม้ตามผมพุ่มพวง ความรักเหมือนใบไม้ร่วง รักพรากหลอนลวงชีวัน รอยกรรมอำพรางจึงร้างลานิรันดร์ ความรักนั้นฉันตายจากมัน ดั่งใบไม้พลันลาร่วงโรย