ฝนเดือนหก

โอ๊บโอ๊บ
โอ๊บโอ๊บ
โอ๊บโอ๊บ
ย่างเข้าเดือนหก
ฝนก็ตกพรำพรำ
กบมันก็ร้องงึมงำ
ระงมไปทั่วท้องนา
ฝนตกทีไรคิดถึงขวัญใจของข้า
แม่ดอกโสนบ้านนา
น้องเคยเรียกข้าพ่อดอกสะเดา

ย่างเข้าเดือนหก
ฝนก็ตกโปรยโปรย
หัวใจพี่ร้องโอยโอย
คิดถึงแม่ดอกกานเชา
ฝนตกลงมาคิดถึงขวัญตาน้องเจ้า
ไม่เจอะหน้าน้องแม้เงา
หรือลืมรักเราเสียแล้วแก้วตา

ถามว่าฝนเอยทำไมจึงตก
ตอบว่าฝนตก
เพราะกบมันร้องเรียกฝนบนฟ้า
ถามว่าพี่เอยทำไมร้องไห้และหลั่งน้ำตา
ตอบว่าหัวใจของข้า
คิดถึงแก้วตาจึงร้องไห้

ย่างเข้าเดือนหก
ฝนก็ตกปรอยปรอย
พี่ยังมาหลงยืนคอย
น้องจนพี่ปวดหัวใจ
ฝนตกพรำพรำพี่ยิ่งระกำหมองไหม้
พี่ต้องตากฝนทนหนาวใจ
น้องจากพี่ไปเมื่อเดือนหกเอย

ถามว่าฝนเอยทำไมจึงตก
ตอบว่าฝนตก
เพราะกบมันร้องเรียกฝนบนฟ้า
ถามว่าพี่เอยทำไมร้องไห้และหลั่งน้ำตา
ตอบว่าหัวใจของข้า
คิดถึงแก้วตาจึงร้องไห้

ย่างเข้าเดือนหก
ฝนก็ตกปรอยปรอย
พี่ยังมาหลงยืนคอย
น้องจนพี่ปวดหัวใจ
ฝนตกพรำพรำพี่ยิ่งระกำหมองไหม้
พี่ต้องตากฝนทนหนาวใจ
น้องจากพี่ไปเมื่อเดือนหกเอย โอ๊บโอ๊บ