Złota Klatka - Pa Pa Pa

Człowiek wszystkiego uczy się od nowa
Od nowa siadać chodzić mówić
Najpierw buduje w pocie czoła
I w jednej chwili wszystko burzy

Pa pa pa, pa ra pa pa
Pa pa pa, pa ra pa pa

I każdą podłość wytłumaczy
Dla celu co uświęca środki
Człowiek istota doskonała
Zbieranina pełna sprzeczności

Wyzbył się strachu a pełen jest lęku
Co nieustannie brzęczy w głowie
W innym obcym szuka zagrożenia
A w swoim sercu nosi wroga

Pa pa pa, pa ra pa pa
Ptaszek złotą klatkę ma
Pa pa pa, pa ra pa pa
Ptaszek złota klatkę ma

Sam siebie zamknął w złotej klatce
I tylko do niej klucze zmienia
Życie to wartość sama w sobie
To żywioł nie do ujarzmienia

Pa pa pa, pa ra pa pa
Ptaszek złota klatkę ma
Pa pa pa, pa ra pa pa
Ptaszek złotą klatkę ma

Pa pa pa, pa ra pa pa
Ptaszek złota klatkę ma
Pa pa pa, pa ra pa pa
Ptaszek złotą klatkę ma