Zakazana Pieśń

Podnieśmy głos, niech zadrży ziemia.
Wiedźma przeklina, dość już cierpienia.
Niech zgniją ich ciała, w czeluściach nawii.
Czas podnieść krzyk, nim lud się wykrwawi.
W cieniu dębów, gdzie duchy śpiewają,
Pieśń wiedźmy odsłania, co ludzie ukrywają.
O tych, co serca utopili w złocie,
O tych, co dla władzy taplają się w błocie.
O mężach, co kłamią, patrząc w oczy żon,
O braciach, co zdradą splamili swój tron.
O ludziach, co dusze w ofierze składają,
A potem proroków maski zakładają.
Wiedźma przeklina – poznajcie jej gniew!
Kłamcy płoną żywcem – rozlewa się krew!
Prawda jak piorun rozcina ich świat,
Słowiański Ród – nadszedł nasz czas!
Pod dębem, gdzie krew z korzeni sączy,
Prawda jak jad węża po ziemi się toczy.
Mówi o ludziach, co w ciemności wędrują,
Dla własnej pychy, Lud własny plądrują.
Mówi o tych, co śmieją się z biedy,
A sami zżerani są przez własne potrzeby.
O tych, co zjadają słabszych dla złota,
Choć mają dostatek – chciwa hołota.
Słowa jak ogień, palą twe wnętrze,
W nich twoje kłamstwa – pieczęci przeklęte.
To echo Nawii, to głos bez nadziei,
W nim wasze czyny – nic tego nie zmieni.
Wiedźma przeklina – poznajcie jej gniew!
Kłamcy płoną żywcem – rozlewa się krew!
Prawda jak piorun rozcina ich świat,
Słowiański Ród – nadszedł nasz czas!
Wiedźma przeklina – poznajcie jej gniew!
Kłamcy płoną żywcem – rozlewa się krew!
Prawda jak piorun rozcina ich świat,
Słowiański Ród – nadszedł nasz czas!
To pieśń o możnych, co dusze wysysają,
Jak strzygi w ciemności ofiary wciągają.
O tym, że wolność to tylko złudzenie,
Że oni są mrokiem – oni są cieniem.
O dłoniach splamionych krwią niewinnego,
O oczach, co śmieją się z bólu cudzego.
O tych, co władzą mierzą swą wartość,
Sprzedadzą matkę – by zyskać bogactwo.
To nie pieśń demonów, to pieśń o systemie,
Zakazana, bo naga prawda w niej drzemie.
Nie słuchaj jej, jeśli chcesz być bez winy,
Bo ten który milczy – również jest winny.
Wiedźma przeklina – poznajcie jej gniew!
Kłamcy płoną żywcem – rozlewa się krew!
Prawda jak piorun rozcina ich świat,
Słowiański Ród – nadszedł nasz czas!
Wiedźma przeklina – poznajcie jej gniew!
Kłamcy płoną żywcem – rozlewa się krew!
Prawda jak piorun rozcina ich świat,
Słowiański Ród – nadszedł nasz czas!