บาปกรรมมีจริง
ปาน ธนพร
4:23ฮื่อฮือฮือ เศษผมบนที่นอน ปลอกหมอนที่ชายหลุดลุ่ยมา และคราบน้ำตาบนเสื้อที่เหมือนเพิ่งแห้งไป ทุกร่องรอยคือความผูกพันอันมากมาย ที่สองใจเดินทางร่วมกันมา กี่คำทำร้ายกันอีกกี่อาการทำร้ายใจ หักลบเท่าไรยังเหลือความรักในสายตา ภาพดีดีที่มีต่อกันมันมากกว่า รู้แล้วว่าทำไมถึงทนได้ ไม่ว่าเป็นคืนอ่อนหวาน หรือเป็นวันอ่อนล้า ไม่ว่ามันจะดีจะเลวร้าย สิ่งเหล่านั้นฉันรักมันทุกวินาที แม้วันนี้เหมือนเธอจะเผลอลืมไป เพื่อคนรักต้องอดทน เหตุผลมันยิ่งใหญ่และใจฉันเลือกแล้ว ฮือ เคยเดินข้างข้างกันเคยจับมือกันนั่งร้องไห้ ผ่านช่วงเวลาที่มีความหมายมาด้วยกัน ช่วงที่ดีที่สุดอาจเลยไปแสนนาน ขอแค่มันหล่อเลี้ยงหัวใจได้ ไม่ว่าเป็นคืนอ่อนหวาน หรือเป็นวันอ่อนล้า ไม่ว่ามันจะดีจะเลวร้าย สิ่งเหล่านั้นฉันรักมันทุกวินาที (ฮา) แม้วันนี้เหมือนเธอจะเผลอลืมไป (ฮา) เพื่อคนรักต้องอดทน (ฮา) เหตุผลมันยิ่งใหญ่และใจฉันเลือกแล้ว (ฮา) สิ่งเหล่านั้นฉันรักมันทุกวินาที แม้วันนี้เส้นทางไม่สวยดังใจ เมื่อชีวิตที่ผ่านมาเลือกแล้วว่ารักใคร อย่างไรก็จะรัก ฮื่อฮือฮือ