คำสุดท้าย

ฮู้ฮู ฮ้าฮา ฮ้า

คิดจะลืม
ลืมเธอให้ได้
รู้บ้างไหมมันนานแสนนาน
รู้บ้างไหมมันทรมาน
กับคำเลิกราแล้วเธอเดินจากไป (ฮาฮ้า)

คนที่เคย
เคยห่วงใยอยู่
คนที่เคยใกล้ชิดผูกพัน
ก็แล้วทำไม
ทำไมคนนั้น
กับคนที่เธอรักมากกว่าฉัน

จึงยอม
ยอมหนีเพราะใจมันรู้ดี
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว
กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
มันสายเกินไป (สายเกิน)
สายเกินไป (สายเกิน)

เพราะคำคำนั้นจึงยอม
ยอมหนีเพราะใจมันรู้ดี
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว
กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
มันสายเกินไป (สายเกิน)
สายเกิน เกินที่จะทน

ฮู้ฮู ฮ้าฮา ฮ้า

คนที่เคย
เคยห่วงใยอยู่
คนที่เคยใกล้ชิดผูกพัน
ก็แล้วทำไม
ทำไมคนนั้น
กับคนที่เธอรักมากกว่าฉัน

จึงยอม
ยอมหนีเพราะใจมันรู้ดี
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว
กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
มันสายเกินไป (สายเกิน)
สายเกินไป (สายเกิน)

เพราะคำคำนั้นจึงยอม
ยอมหนีเพราะใจมันรู้ดี
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว
กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
มันสายเกินไป (สายเกิน)
สายเกินไป (สายเกิน)

เพราะคำคำนั้นจึงยอม
ยอมหนีเพราะใจมันรู้ดี
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว
กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
มันสายเกินไป (สายเกิน)
สายเกินไป (สายเกิน)

เพราะคำคำนั้นจึงยอม
ยอมหนีเพราะใจมันรู้ดี
เคยผิดหวังและต้องหวั่นไหว
กับคำสุดท้าย (เสียใจ)
มันสายเกินไป (สายเกิน)