Moje Dwie Ojczyzny

Jest taki kraj na południu
Gdzie wyspy toną w błękitach
Gdzie Bóg zapomniał o grudniu
I zawsze dźwięczy muzyka

Jest taki kraj wiecznej wiosny
Pachnący wiatrem i morzem
Gdzie miłość to wiersz miłosny
Nienawiść to pchnięcie nożem

Lubię tam być, lubię tam być
W słońcu najlepiej marzyć
Chłodną jak noc ambrozję pić
I witać świt na plaży

Lubię ten zgiełk, zapach i smak
I szum radosny w głowie
W cyprysach zaplątany wiatr
Gorące oczy kobiet

Jest taki kraj tu nad Wisłą
Pod nieba szarym ołowiem
Tu moje imie nazwisko
Tu w ziemi moi ojcowie

I chociaż wciąż narzekają
Że stąd daleko do świata
To tylko w tym jednym kraju
Potrafię kochać i płakać

Bo tylko tutaj sprzedają chleb
Który z dzieciństwa pamiętam
Skrzypi pod nogą wczorajszy śnieg
I najpiękniejsze są święta

I choć mnie czasem zalewa krew
I myśli mam niezbadane
To tutaj wrosłem po wieków wiek
Drzewem, którego nie złamiesz

Bo tylko tutaj sprzedają chleb
Który z dzieciństwa pamiętam
Skrzypi pod nogą wczorajszy śnieg
I najpiękniejsze są święta

I choć mnie czasem zalewa krew
I myśli mam niezbadane
To tutaj wrosłem po wieków wiek
Drzewem, którego nie złamiesz