เธอลำเอียง
อริสมันต์ พงศ์เรืองรอง
4:05ฮ้าฮา ลืมเธอเถิดใจเจ็บใช่ไหมเมื่อเธอบอกลา ภาษาทารุณหัวใจเหลือเกิน หัวใจเอยเจ้าเพลินกับวิมานวาดไปในฝัน ดึงดันรักเธอช่างน่าสงสาร ในความโง่เขลาต้องปวดร้าวเมื่อเธอเปลี่ยนใจ ดั่งสายน้ำไหลไปย่อมไม่กลับคืน เสียดายเธอสุดฝืน สิ่งดีดีที่มีต่อกัน รำพันรักเอยทำไมยากเย็น ตลอดเวลา รักเธอที่สุด (ฮู) ตลอดเวลา หยุดตรงที่เธอ (ฮู) อยากจะถาม ขาดแคลนใช่ไหม ที่ให้ไปคงยังไม่พอ สุดกำลัง สุดใจรั้งรอ ไม่มีเธอ จุดสุดท้าย ความรักเป็นศูนย์ คนคุ้นเคยกลายเป็นอื่นไป หยุดลงพัก หยุดตามพักใจ ไม่มีเธอคืนมาเหมือนเก่า เปรียบตัวเรา รักเธอจนลืมตัวเอง (เปรียบตัวเรา) รำพันฝากลมที่ผสมน้ำตาคลอเคล้า ความเหงาเจ้าเอยทำไมโหดร้าย แสงรำไรจากดาวที่ยังพราวระยับขอบฟ้า คือตาเฝ้ามองด้วยความห่วงใย ตลอดเวลา รักเธอที่สุด (ฮู) ตลอดเวลา คิดถึงเสมอ (ฮู) อยากจะถาม ขาดแคลนใช่ไหม ที่ให้ไปคงยังไม่พอ สุดกำลัง สุดใจรั้งรอ ไม่มีเธอ จุดสุดท้าย ความรักเป็นศูนย์ คนคุ้นเคยกลายเป็นอื่นไป หยุดลงพัก หยุดตามพักใจ ไม่มีเธอคืนมาเหมือนเก่า เปรียบตัวเรา รักเธอจนลืมตัวเอง (เปรียบตัวเรา) ตลอดเวลา รักเธอที่สุด (ฮู) ตลอดเวลา หยุดตรงที่เธอ (ฮู) อยากจะถาม ขาดแคลนใช่ไหม ที่ให้ไปคงยังไม่พอ สุดกำลัง สุดใจรั้งรอไม่มีเธอ จุดสุดท้าย ความรักเป็นศูนย์ คนคุ้นเคยกลายเป็นอื่นไป หยุดลงพัก หยุดตามพักใจ ไม่มีเธอคืนมาเหมือนเก่า เปรียบตัวเรา รักเธอจนลืมตัวเอง (เปรียบตัวเรา)