ผู้เสียสละ

ใช่ฟ้าบันดาล ให้เธอเป็นคู่ของพี่
ฟ้าสร้างให้น้องพี่นี้ รักมีเพียงชั่วหวานชื่น
พี่แสนรัก แสนห่วงและหวงทุกคืน
ขอให้รักรวยรื่น เหมือนรักพี่เถิดดวงใจ

ด้วยเขาเป็นเพื่อน ร่วมคำสาบานของพี่
น้ำใจเขานั้นช่างดี สมที่จะครองน้องได้
อย่าได้คิดและห่วงพี่นะดวงใจ
จะขอเจอะกันชาติใหม่ ชาตินี้พี่ต้องขอลา

พี่มีกรรม ทำไว้แต่ปางก่อน
จึงได้ตามมาย้อน ให้พี่จากกานดา
เธอทั้งสอง เปรียบเหมือนดั่งดวงดารา
ควรแล้วที่เกี่ยวกิ่งฟ้า
อย่าโน้มลงมาจะหมองไหม้

ไปเถิดทั้งคู่ ไปสู่ประตูสวรรค์
น้ำสังข์จะหลั่งลงพลัน ด้วยมือพี่หลั่งรดให้
ไปสู่เรือนหอ ที่เฝ้ารอรับดวงใจ
ชาตินี้พี่จำจากไกล สู่แดนแห่งรสพระธรรม

ไปเถิดทั้งคู่ ไปสู่ประตูสวรรค์
น้ำสังข์จะหลั่งลงพลัน ด้วยมือพี่หลั่งรดให้
ไปสู่เรือนหอ ที่เฝ้ารอรับดวงใจ
ชาตินี้พี่จำจากไกล สู่แดนแห่งรสพระธรรม