ฝนตกฟ้าร้อง

ถึงฝนจะตก ถึงฟ้าจะร้อง
ถ้าได้มาเห็นหน้าน้องแล้วพี่สบาย สบาย
อยู่ใต้ฟ้าจะกลัวอะไรกันฝน
เกิดเป็นคนเมื่อถึงที่ก็ตาย
ฝ่าฝนด้นมา ฝ่าอันตราย
เปียกโชกทั้งกายเพราะอยากจะเห็นหน้าเธอ

ถึงฝนจะตก ถึงฟ้าจะร้อง
ถ้าไม่ได้เห็นหน้าน้อง พี่ต้องละเมอ ละเมอ
เข้าพรรษาบนฟ้าก็ครึ้มเมฆฝน
ตกเสียจนถนนน้ำนองเอ่อ
บุกโคลนฝนพรำย่ำมาหาเธอ
แต่แล้วไม่เจอ พี่แทบจะกินยาตาย

ฝนตกบ้านน้อง ฟ้าร้องถึงบ้านพี่
หัวใจพี่โดนขยี้แหลกสลาย
บุกน้ำย่ำโคลนฝ่าสายฝนมาแทบตาย
น้องมาหนีตามชายไปกับสายฝนพรำ

ถึงฝนจะตก ถึงฟ้าจะร้อง
พี่ไม่เคยหนีหน้าน้อง ไม่น่าใจดำ ใจดำ
ต่อไปนี้อกพี่ก็คงกลัดหนอง
เฝ้าแต่มองฟากฟ้าเมื่อฝนพรำ
หน้าฝนทุกปีอกพี่ระกำ
เมื่อยามฝนพรำแล้วพี่จะเห็นหน้าใคร

ถึงฝนจะตก ถึงฟ้าจะร้อง
พี่ไม่เคยหนีหน้าน้อง ไม่น่าใจดำ ใจดำ
ต่อไปนี้อกพี่ก็คงกลัดหนอง
เฝ้าแต่มองฟากฟ้าเมื่อฝนพรำ
หน้าฝนทุกปีอกพี่ระกำ
เมื่อยามฝนพรำแล้วพี่จะเห็นหน้าใคร