Ballada O Cysorzu

Cysorz to ma klawe życie
Oraz wyżywienie klawe
Przede wszystkim już o świcie
Dają mu do łóżka kawę

A do kawy jajecznicę
A jak już podeżre zdrowo
To przynoszą mu w lektyce
Bardzo fajną cysorzową

Słychać bębny i fanfary
Prezentują broń ułani
Posuń no się trochę stary
Mówi Najjaśniejsza Pani

Potem ruch się robi w izbach
Cysorz z łóżka wstaje letko
Siada sobie w złoty zycbad
Złotą goli się żyletką

I świeżutki ogolony
Rześko czując się i zdrowo
Wkłada ciepłe kalesony
I koszulkę flanelową

A tu przyjemności same
Oraz niespodzianek wiele
Przynoszą mu Panoramę
WTK i Karuzelę

Filipinkę i Sportowca
I skrapiają perfumami
I może grać w salonowca
Z Marszałkiem i Ministrami

Salonowiec sport to miły
Lecz cesarska pupa tabu
On ich może z całej siły
A oni go muszą słabo

Po obiedzie złota cytra
Gra prześliczną melodyjkę
Cysorz bierze z szafy litra
I odbija berłem szyjkę

Sam popije starej niańce
Da pociągnąć dla ochoty
A kiedy już jest na bańce
To wymyśla różne psoty

Potem ciotkę otruć każe
Albo cichcem zakłuć stryjca
Dobrze dobrze być cysorzem
Choć to świnia i krwiopijca