รอเธอ

คิดถึงบ้านน้อยเราอยู่เคียง
ด้วยสำเนียงแห่งรัก
ยากนักลืมได้
เธอจ๋าก่อนที่จะจากไป
โปรดคิดตรองด้วยใจ
ว่าใครเขาห่วง

เธอมองที่พระจันทร์พร่างพราย
ด้วยแสงนวลเฉิดฉาย
รอเธอคว้ามัน
ฉันหรือกล้าเผยคำออกกั้น
ด้วยหัวใจเธอนั้นไปฝันหาใคร

ดังแก้วร้าวเราสอง
ต้องมาแยกกัน
ด้วยจันทร์ทอแสง
วันสิ้นแรงจงคืน
หวลมาที่ฉันด้วยวันฉันรอ

รอเธอโปรดหวลคืนกลับมา
บ้านน้อยที่เหว่ว้า
คอยหาเธออยู่
รู้ไหมที่หัวใจเจ็บช้ำ
สุดระกำเท่าใด
รอให้ย้อนมา

ดัง แก้วร้าว
เราสองต้องมาแยกกัน
ด้วยจันทร์ทอแสง
วันสิ้นแรง
จงคืนหวลมาที่ฉัน
ด้วยวันฉันรอ

รอเธอโปรดหวลคืนกลับมา
บ้านน้อยที่เหว่ว้า
คอยหาเธออยู่
รู้ไหมที่หัวใจเจ็บช้ำ
สุดระกำเท่าใด
รอให้ย้อนมา