ยิ่งนิ่งยิ่งใส

ปล่อยหัวใจไป ทุกเวลา
ปล่อยให้อารมณ์ พาเราไป
บางทีมันร้อนรน แทบจะลุกลามได้เหมือนไฟ
บางทีมันเหงาใจ เศร้าเดียวดายจนเหน็บหนาว

ไม่อยากทุกข์ ไม่อยากร้อนให้มันวุ่นวาย
ไม่อยากเพ้อ ไม่อยากฝันให้มากมาย
อยากเฉย ๆ นิ่งเอาไว้ ไม่ต้องไหวเอน
นิ่งแค่ไหน ก็ยิ่งใสยิ่งชัดเจน
เมื่อน้ำใสเย็น ใสจนเห็นสิ่งตกตะกอน
ยิ่งนิ่งยิ่งใส สอนใจเราเอง

อย่าเสียอารมณ์ เพราะอะไร
อย่าเสียแรงใจ เพราะใครเลย
บางทีที่เสียใจ เพื่อเรียนรู้ไปให้คุ้นเคย
บางทีต้องละเลย ต้องวางเฉยไปสักครั้ง

อย่าไปทุกข์ อย่าไปร้อนให้มันวุ่นวาย
อย่าไปเพ้อ อย่าไปฝันให้มากมาย
อยู่เฉย ๆ นิ่งเอาไว้ ไม่ต้องไหวเอน
นิ่งแค่ไหน ก็ยิ่งใสยิ่งชัดเจน
เมื่อน้ำใสเย็น ใสจนเห็นสิ่งตกตะกอน
ยิ่งนิ่งยิ่งใส สอนใจเราเอง

บางทีที่เสียใจ เพื่อเรียนรู้ไปให้คุ้นเคย
บางทีต้องละเลย ต้องวางเฉยไปสักครั้ง

อย่าไปทุกข์ อย่าไปร้อนให้มันวุ่นวาย
อย่าไปเพ้อ อย่าไปฝันให้มากมาย
อยู่เฉย ๆ นิ่งเอาไว้ ไม่ต้องไหวเอน
นิ่งแค่ไหน ก็ยิ่งใสยิ่งชัดเจน
เมื่อน้ำใสเย็น ใสจนเห็นสิ่งตกตะกอน
ยิ่งนิ่งยิ่งใส เข้าใจตัวเอง