หัวโขน

หยิ่งผยองลำพองว่าตนเก่งกว่า
ที่แท้มึงไม่ได้วิโสวิเศษกว่าใคร
หากมึงกินข้าวทีละคำหากมึงกินน้ำเหมือนใครเขา(ใครเขา)
ปีกไม่มีเมฆไม่ได้ขี่ อย่าทำห้าว (อย่าทำห้าว)

แพ้ไม่เป็นเห็นใครก็มองว่าต่ำต้อย (ต่ำต้อย)
อย่าทำหรอยอย่าทำเรื้อนไอ้เพื่อนเกลอ (ไอ้เพื่อนเกลอ)
แท้ที่ใจอ่อนน้อมถ่อมตนฟังคนและเจียมตัว (และเจียมตัว)
ที่มึงเติบที่มึงโตที่มึงได้ดีเพราะใคร
เพราะใคร

ที่มึงใส่น่ะหัวโขน ที่มึงครอบอยู่หัวโขน
กูจะบอกว่าหัวโขน ร่วงลงมาวันใดปีกหักกูเตะน่ะ
ไม่ต้องหยิ่งหรอกหัวโขนไม่ต้องกร่างไอ้หัวโขน
กูจะถอดหัวโขนจะกระชากหน้ากากมา
ที่มึงใส่อยู่หัวโขนไม่ต้องเบ่งไอ้หัวโขน
ก็ถอดหัวออกมาเป็นคนเดิมไอ้หัวโขน
ไอ้หัวโขน

หยิ่งผยองลำพองว่าตนเก่งกว่า
ที่แท้มึงไม่ได้วิโสวิเศษกว่าใคร
หากมึงกินข้าวทีละคำหากมึงกินน้ำเหมือนใครเขา
ปีกไม่มีเมฆไม่ได้ขี่อย่าทำห้าว
แพ้ไม่เป็นเห็นใครก็มองว่าต่ำต้อย
อย่าทำหรอย

ที่มึงใส่น่ะหัวโขน ที่มึงครอบอยู่หัวโขน
กูจะบอกว่าหัวโขน ร่วงลงมาวันใดปีกหักกูเตะน่ะ
ไม่ต้องหยิ่งหรอกหัวโขนไม่ต้องกร่างไอ้หัวโขน
กูจะถอดหัวโขนจะกระชากหน้ากากมา
ที่มึงใส่อยู่หัวโขนไม่ต้องเบ่งไอ้หัวโขน
ก็ถอดหัวออกมาเป็นคนเดิมไอ้หัวโขน

ที่มึงโขลกอยู่หัวโขน
กูจะบอกว่าหัวโขน ร่วงลงมาวันใดปีกหักกูเตะน่ะ
ไม่ต้องหยิ่งหรอกหัวโขนไม่ต้องกร่างไอ้หัวโขน
กูจะถอดหัวโขนจะกระชากหน้ากากมา
ที่มึงใส่อยู่หัวโขนไม่ต้องเบ่งไอ้หัวโขน
ก็ถอดหัวออกมาเป็นคนเดิมไอ้หัวโขน