Pokoik Na Hożej

Brylantowe i groźne błyszczą gwiazdy w przestworze
Z wieczną gwiezdną chorągwią noc sprawuje swą straż
A ty biedna dziewczyno w pokoiku na Hożej
Siedzisz sama przy oknie i łkasz

A przyczyna wiadomo jakiś chłopak bezecny
Najpierw miał potem rzucił przedtem kochał dziś nie
A ty dalej go kochasz no przypuśćmy powiedzmy
I codziennie go widzisz we śnie

Ale czem jest pokoik na Hożej
I twój smutek i chłopiec i ty
Miliard światów wiruje w przestworze
Mleczne drogi mgławice i mgły

Potem Ziemia jest lądy i morza
A na Ziemi wśród krajów i miast
Skrawek drobny Warszawa i Hoża
Cóż to znaczy wśród planet i gwiazd

Ty codziennie na Hożej a ja często na Polnej
Siedzę sama przy oknie i wpatruję się w noc
I podobno jest trzecia która mieszka na Solnej
Czwarta piąta tysiączna ach moc

W każdym mieście w Paryżu w Yokohamie w Berlinie
Nawet w Tokio w Kaliszu w Kopenhadze czy wiesz
Pęka serce z miłości jakiejś biednej dziewczynie
Więc na Hożej tak musi być też

Przeogromne jest niebo i morze
Świat bez miary i kresu gdzieś gna
A maleńki jest pokój na Hożej
Jeszcze mniejsze jest serce i łza

Lecz Ty jeden rozumiesz o Boże
W wielkim blasku gwiaździstych Twych szat
Że ważniejsze jest serce na Hożej
Niż te gwiazdy mgławice i świat