Kaadaniyum

ഹേയ് കാടണിയും കാൽചിലമ്പേ കാനനമൈനേ
കാട്ടു ഞാവൽ കാ പഴുത്തേ നീ വരുകില്ലേ
കനവു നിറച്ചീ ഞാനെൻ ചിറകു നനച്ചേ
കളിയിലൊളിച്ചേ ഞാനീ കാടാകേ
ഹേ ഹേയ്
കാടണിയും കാൽചിലമ്പേ കാനനമൈനേ
കാട്ടു ഞാവൽ കാ പഴുത്തേ നീ വരുകില്ലേ

ഉം മാനം മുട്ടും മാമരക്കാടും ആരും കാണാ താഴ്വരത്തോടും
കുന്നിമണിയെന്നതു പോലെ ഞാനമ്മാനമാടിടാം പെണ്ണേ
കുന്നിറങ്ങും ചെമ്മുകിൽ ചോപ്പും അന്തിക്കെത്തും മഞ്ഞും തണുപ്പും
ഓമനകൾ കുടിലിലിവിടെ കിളിയേ
കാന്താരിച്ചുവപ്പല്ലേ കാട്ടാറിൻ ചിരിയല്ലേ
മുന്നിലെത്തി പങ്ങിപ്പതുങ്ങുമ്പോൾ പൊന്മാനാവണ് നീ
പിറകെയലഞ്ഞേ ഞാൻ നിൻ ചിരിയിലലിഞ്ഞേ
ഉടലിതുണർന്നേ പീലിക്കാവായീ
ഹേ ഹേയ്
കാടണിയും കാൽചിലമ്പേ കാനനമൈനേ
കാട്ടു ഞാവൽ കാ പഴുത്തേ നീ വരുകില്ലേ

ഏയ് കാറണിയും ആടിക്കറുപ്പിൽ ആടുകേറാ മാമലമേട്ടിൽ
തേനെടുത്ത് കരളിന്നിലയിൽ തന്നതല്ലേ നീയെൻ പൊന്നേ
മാരിയമ്മൻ കോവിലിലിന്നേ വേലക്കാലം വന്നു കഴിഞ്ഞേ
ചാന്തും പൊട്ടും വളയും വേണ്ടേടീ കിളിയേ
തെമ്മാടിപ്പുലി പോലെ എങ്ങോട്ടമ്മായണു കാറ്റേ
മുന്നിലെത്തും ചിങ്കാരിപ്പെണ്ണിനെ കണ്ടാൽ മിണ്ടല്ലേ
മനസ്സു നിറഞ്ഞേ പുഴയില് അലകളുലഞ്ഞേ
മഴയിലലിഞ്ഞേ നീ രാവാകേ
കാടണിയും കാൽചിലമ്പേ കാനനമൈനേ
കാട്ടു ഞാവൽ കാ പഴുത്തേ നീ വരുകില്ലേ
കനവു നിറച്ചീ ഞാനെൻ ചിറകു നനച്ചേ
കളിയിലൊളിച്ചേ ഞാനീ കാടാകേ
ഉം ഉം ഉം