Ratuj Się Kto Może

Jadę do miasta, bo chcę się tu zgubić
Zapomnieć na chwilę i już się nie nudzić
Zająć mi głowę
Bo waży za dużo, za dużo, za dużo
Ta armia klonów wyrasta mi wokół
Wszyscy na siłce, pudełkach i soku
I na tym patencie od rana do nocy
Się toczy... życie się toczy

Głowa, chyba mi nie nadąża
Chwilę, chciałam robić za klona

Ktoś mi poprzestawiał ulice
W moim mieście stoję i krzyczę
Możemy się rozejść
Ratuj się kto może
Ktoś mi poprzestawiał ulice
W moim mieście stoję i krzyczę
Możemy się rozejść
Ratuj się kto może
Ratuj się kto może

Świat się ostatnio kończy co chwilę
Życie ze stocków, takie nieprawdziwe
Nieśmieszne żarty i za mało treści
Liczy się forma, zapomnij o treści

Głowa, chyba mi nie nadąża
Chwilę, chciałam robić za klona

Ktoś mi poprzestawiał ulice
W moim mieście stoję i krzyczę
Możemy się rozejść
Ratuj się kto może
Ktoś mi poprzestawiał ulice
W moim mieście stoję i krzyczę
Możemy się rozejść
Ratuj się kto może
Ratuj się kto może
Ratuj się kto może
Chciałam być królową na tym smutnym balu
Czasem sama się nie mieszcze w sobie jestem znów na skraju
Mówią zapomnij mała po twojemu się nie da
Chociaż bardzo byś chciała
Za bardzo
Ktoś mi poprzestawiał ulice
W moim mieście stoję i krzyczę
Możemy się rozejść
Ratuj się kto może
Ktoś mi poprzestawiał ulice
W moim mieście stoję i krzyczę
Możemy się rozejść
Ratuj się kto może
Ratuj się kto może
Ratuj się kto może
Ratuj się kto może