Гузік

Ішоў я лесам - сустрэў цябе
Ты гуляла у хакей оў-е
Толькі дошкай "мін няма"
Памыліўся сапёр не раз а два -
І застаўся ад цябе
ТОЛЬКІ ГУЗІК!

Каханьне прайшло як пара піва
І успаміны на дзіва дзіва
Дзеля мяне ў акенцы сьвет -
Кожны вечар твой партрэт

Цяпер усюды камунальныя паслугі
Я набываю з касьцетаў плугі
На радыё быў - аб'явы шпурлялі -
Мабыць, ў Смаленску ты схавалась
І застаўся ад цябе
ТОЛЬКІ ГУЗІК!

Жыццё не каробка цукерак СПАРТАК
Жыццё як кашуля, чаму яно так?
Бо кожны атрымлівае як па шаблону
Кашулю на выраст - і носіць да скону

І ў свеце наскрозь і паўсюль трафарэтным
Усе носяць кашулю як лічаць патрэбным -
Хтось як бы скуру тканіна не цёрла
Зашпіляе яе аж пад самае горла

А камусьці ў кашулі спякотна і цесна
Ён просіцца ўверх як маленькая Цэсна
Расхрыстаны крочыць пад парам эцілу
Гальштук - хіба пад вянец, ці ў магілу

Не варта ляпіць на людзей этыкетак
Але ўсё, што адрознівае так ці гэтак
Лютэранаў ад люмпа, што п'е чыстаганы
Гэта гузік - зашпілены ці адарваны

Там дзе дзеляць людзей праз іх колер штанінаў
Марскі чалавек жыў пасярод раўнінаў
Упарты і цвёрды як быццам са сталі
Якія бы хвалі яго не хісталі

Маленькія песні ў маёй галаве
Навечна ўраслі пад канцэртным шафе -
Хай помніцца доўга касмічная прытча
Як Леммі прыйшоў на зямлю ў Смалявічах

Чацвёртага жніўня пайду залью лыч -
Дзякуй табе Аляксандр Міхалыч
За тое, што даў, за тое, як пёрла
За пот і сарванае шмат разоў горла

Хто бы ў мяне не тыкаў свой палец
Для мяне пальцам піханаё - uber ales
Да гэтай пары ляжыць у кішэні
Гузік, сарваны з кашулі ў слэме