Dhanumaasa Penninu
Mohan Sithara
4:58ഇരുളിന് മഹാനിദ്രയില് നിന്നുണര്ത്തി നീ നിറമുള്ള ജീവിതപ്പീലി തന്നു ഇരുളിന് മഹാനിദ്രയില് നിന്നുണര്ത്തി നീ നിറമുള്ള ജീവിതപ്പീലി തന്നു എൻ്റെ ചിറകിനാകാശവും നീ തന്നു നിന്നാത്മ ശിഖരത്തിലൊരു കൂടു തന്നു ആത്മ ശിഖരത്തിലൊരു കൂടു തന്നു ഒരു കുഞ്ഞുപൂവിലും തളിര്ക്കാറ്റിലും നിന്നെ നീയായ് മണക്കുന്നതെങ്ങു വേറെ ഒരു കുഞ്ഞുപൂവിലും തളിര്ക്കാറ്റിലും നിന്നെ നീയായ് മണക്കുന്നതെങ്ങു വേറെ ജീവനൊഴുകുമ്പൊഴൊരു തുള്ളിയൊഴിയാതെ നീ തന്നെ നിറയുന്ന പുഴയെങ്ങു വേറെ കനവിൻ്റെ ഇതളായി നിന്നെ പടര്ത്തി നീ വിരിയിച്ചൊരാകാശമെങ്ങു വേറെ ഒരു കൊച്ചുരാപ്പാടി കരയുമ്പൊഴും നേര്ത്തൊരരുവിതന് താരാട്ട് തളരുമ്പോഴും ഒരു കൊച്ചുരാപ്പാടി കരയുമ്പൊഴും നേര്ത്തൊരരുവിതന് താരാട്ട് തളരുമ്പോഴും കനിവിലൊരു കല്ലുകനിമധുരമാവുമ്പോഴും കാലമിടറുമ്പോഴും നിൻ്റെ ഹൃദയത്തില് ഞാനെൻ്റെ ഹൃദയം കൊരുത്തിരിക്കുന്നു നിന്നിലഭയം തിരഞ്ഞുപോകുന്നു അടരുവാന് വയ്യാ അടരുവാന് വയ്യ നിന് ഹൃദയത്തില് നിന്നെനിക്കേതു സ്വര്ഗ്ഗം വിളിച്ചാലും അടരുവാന് വയ്യ നിന് ഹൃദയത്തില് നിന്നെനിക്കേതു സ്വര്ഗ്ഗം വിളിച്ചാലും ഉരുകി നിന്നാത്മാവിനാഴങ്ങളില് വീണുപൊലിയുമ്പോഴാണെൻ്റെ സ്വര്ഗ്ഗം ഉരുകി നിന്നാത്മാവിനാഴങ്ങളില് വീണുപൊലിയുമ്പോഴാണെൻ്റെ സ്വര്ഗ്ഗം നിന്നിലടിയുന്നതേ നിത്യസത്യം