Sentymenty Mi Powiędły

Nie wiem czy z namowy świętych
Czy też same tego chciały
Sentymenty ni powiędły jak umiały
Wcześnie rano jakby pękły

Tak o wschodu jasnej porze
Sentymenty mi powiędły jak najgorzej
Śladem bladej koronczarki ja kobieta
Chodzę smutna bez przymiarki jak poeta

Sentymenty mi powiędły
Siadły zbladły oniemiały
A ja tak je hodowałam przycinałam
Podlewałam

Sentymenty mi powiędły świat mój cały
Wcale nie przez zapach mięty
Wcale nie sentymentalnie
Sentymenty mi powiędły racjonalnie

Takie czułe takie smętne
Prawda chorowały nieraz
Sentymenty mi powiędły i co teraz
Śladem bladej koronczarki ja kobieta

Chodzę smutna bez przymiarki jak poeta
Sentymenty mi powiędły siadły zbladły oniemiały
A ja tak je hodowałam przycinałam podlewałam
Sentymenty mi powiędły
Świat mój cały