Mazhaye Thoomazhaye

ഹേ
മഴയേ തൂമഴയെ
വാനം തൂവുന്ന പൂങ്കുളിരേ
വാനം തൂവുന്ന പൂങ്കുളിരേ
കണ്ടുവോ എന്റെ കാതലിയെ
നിറയെ കണ് നിറയെ
പെയ്തിറങ്ങുന്നോരോർമ്മയിലെ
പെയ്തിറങ്ങുന്നോരോർമ്മയിലെ
പീലി നീർത്തിയ കാതലിയെ

ലാ ലെ ഹേയ്
ലാ ലെ ഹേയ്
ഹേയ് ഹേയ് ഹേയ് ഹേയ്
ഹോ ഹോ ഹോ

നീയറിഞ്ഞോ നീയറിഞ്ഞോ
നീയെന്റെതാണെന്ന് നീയറിഞ്ഞോ
നീയറിഞ്ഞോ നീയറിഞ്ഞോ
നീയെന്റെതാണെന്ന് നീയറിഞ്ഞോ
മഴക്കാലം എനിക്കായി
മയിൽച്ചേലുളള പെണ്ണേ നിന്നെത്തന്നെ
മിഴി നോക്കി മനമാകെ
കതിരാടുന്ന സ്നേഹം ഞാനറിഞ്ഞേ
പറയാനും വയ്യ പിരിയാനും വയ്യ
പലനാളും ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞീലാ

മഴയേ തൂമഴയെ
വാനം തൂവുന്ന പൂങ്കുളിരേ
വാനം തൂവുന്ന പൂങ്കുളിരേ
കണ്ടുവോ എന്റെ കാതലിയെ

ധീരനാ ധർനാ ധീരനാ രീരനാ
ധീരനാന ധീരധീരനാരു രീധ
ധീരനാര് രീരീ രീ നാര്ധീനാ

നീ വിരിഞ്ഞോ നീ വിരിഞ്ഞോ
ഞാനോർക്കാതെതെന്നുള്ളിൽ നീ വിരിഞ്ഞോ
മലർ മാസം അറിയാതെ
മലരായിരം എന്നിൽ പൂത്തിരുന്നേ
മലർതോറും കണിയായി
ഞാൻ കണ്ടത് നിന്നെ ആയിരുന്നേ
കഥയാണോ അല്ല കനവാണോ അല്ല
ഒരുനാളും മറക്കാൻ കഴിഞ്ഞീലാ

മഴയേ തൂമഴയെ
നിന്റെ മുത്തിളം തുള്ളികളിൽ
കണ്ടു ഞാനെന്റെ കാതലനെ
കാത്തിരുന്നതാണിന്നുവരെ