Njan Uyarnu Pogum

ഞാൻ ഉയർന്നു പോകും
മണ്ണിൽ നിന്നു മെല്ലവേ
കാൽ തൊടാതെ നീന്തും
ചന്ദ്രനിൽ എന്ന പോലവേ
നൂറു കിനാക്കൾ ഒളിച്ചിടും നിന്റെ ചേലെഴും
നീലക്കണ്ണുകൾ തുറന്നു നീ നോക്കിയാൽ സഖീ

ഞാൻ ഉയർന്നു പോകും
മണ്ണിൽ നിന്നു മെല്ലവേ
കാൽ തൊടാതെ നീന്തും
ചന്ദ്രനിൽ എന്ന പോലവേ

മഴ ചാറിയെന്ന തോന്നലായി
കുടനീർത്തി നിന്നു ഞാനീ വഴിത്താരയിൽ
ഒരു കാറ്റിലൂടെ വീണുവെൻ
ഇടനെഞ്ചിനുള്ളിൽ ഒന്നോരണ്ടോ തുള്ളികൾ
പെയ്തിടും മുമ്പെയായി മാഞ്ഞ നിൻ തൂമൊഴീ
തൂകിടും ഇളം തേനായിരുന്നുവോ?

ഞാൻ ഉയർന്നു പോകും
മണ്ണിൽ നിന്നു മെല്ലവേ
കാൽ തൊടാതെ നീന്തും
ചന്ദ്രനിൽ എന്ന പോലവേ
നൂറു കിനാക്കൾ ഒളിച്ചിടും നിന്റെ ചേലെഴും
നീലക്കണ്ണുകൾ തുറന്നു നീ നോക്കിയാൽ സഖീ