Czarny Kot

Na podwórku, tuż za bramą
Czarnej sieni czarny wlot
W sieni dzień i noc tak samo
Rezyduje Czarny Kot

Uśmiechając się pod wąsem
Czai się w ciemnościach, łotr
Drą się koty wniebogłosy
Ale milczy Czarny Kot

Myszy dawno już nie łowi
Stroszy wąs i śmieje się
Łapie wszystkich nas za słowo
I kiełbasę naszą żre

Ani żąda, ani prosi
Kryje w ślepiach żółty blask
Każdy sam mu coś wynosi
Jeszcze mu się kłania w pas

Nie zamiauczy ani razu
Ale z sieni - ani rusz
O framugę ostrzy pazur
Jakbyś miał na gardle nóż!

Stąd też wszyscy przygnębieni
Wszystko w domu byle jak
Warto by żarówkę w sieni
Ale chętnych jakoś brak!

Ale forsy ciągle brak!
Ale forsy ciągle brak!