Kangurek

Wczoraj, wczoraj

Wczoraj słyszałem o jedno za dużo na temat siebie fałszywych zdań
Są rzeczy, których mi ludzie nie wmówią
Mama płakała za rap, połowę życia schowałem pod bluzą
Boję się zostać sam, więc gdyby kiedyś już było za późno

Pozwólmy sobie na płacz
Ja to nie Kuba, chuja mnie znasz
Wszystko udaję, nic nie jest naprawdę
We mnie jest Kubuś, mam siedem lat

Tata pijany, dziś dachował autem
Dlatego kangur, taką maskotkę, miałem w tamtym aucie
Dlatego muza, bo przez taką zwrotkę, ktoś bierze mnie na poważnie
Mamy żal, który nie ma adresata

Połamane z serca suko, które chciałabyś na rabat
Nie ma bata, pojebane mamy głowy, więc testuj
Daj wódę moim ludziom, potem lej tu
Jak tu wszedłem, to nie miałem żadnych pleców

Jak tu wszedłem, miałem chyba za sto lejców
A na bani taki syf, ale nigdy nie gadałem, że muzyka nie ma sensu

Jak mam powiedzieć im, że coś nie tak się dzieje z głową?
Że psychologa muszę mieć od sześciu lat
I sam już nie wiem, moje wołanie o pomoc
To nie wczuta dla rozmazanych, smutnych pań

Non stop, mam na bani paranoję, że chcą wziąć stąd mnie
Tyle razy się modliłem w samochodzie
Bo czuję, że umrę młodo i to może być ostatni dzień
Więc piszę tekst, czy pogrzeb ojców kumpli, a Ty dalej masz kompleksy?
To żałosne, kurwa, na takie brzydkie rzeczy mam stosy ładnych ubrań

Taki cichy zjazd, potem tylko wrzask
I znowu ból, ból, ból zalewa was
Zmiana starych lam, życie starych szpar
Potem ulga, zaczynam na impulsach grać

Na impulsach, na impulsach grać
Potem ulga, zaczynam na impulsach grać

Na impulsach, na impulsach grać
Potem ulga, zaczynam na impulsach grać